We zitten in een stijgende markt en de behoefte aan financials is groot. In Nederland nam in het eerste kwartaal van 2021 het aantal vacatures toe en de werkloosheid af. Hierdoor is de spanning op de arbeidsmarkt weer terug en de schaarste neemt toe.
Voor ons als intermediair is dat goed nieuws, hoewel de druk om telkens de juiste kandidaat te leveren ook toeneemt. Ik merk dat er, mede dankzij corona, veel vraag is naar finance professionals. Er is behoorlijk wat kapitaal in de markt, private equity organisaties zoeken deskundigheid voor het begeleiden van de aankoop van bedrijven of het integreren daarvan. En binnen de Rijksoverheid explodeert de vraag. Ook hier vaak corona gerelateerde opdrachten, zoals controles van rechtmatigheid van geleverde steunpakketten. Zowel voor interim als vast zien we interessante proposities.
Deze overvraag kent ook een andere kant: keuzestress bij de finance professional zelf. Die manifesteert zich op twee manieren, ik licht ze toe:
In de eerste situatie heeft de finance professional meerdere opties lopen voor een opdracht/baan en weet niet welke te kiezen. Het overkwam een CFO die mij benaderde en bijna wanhopig meldde door de bomen het bos niet meer te zien. Hij was betrokken in elf procedures en kon geen keuze maken. In zo’n situatie adviseer ik om terug te gaan naar je eigen essentie. Als ik er als bemiddelaar bij betrokken ben, stap ik het liefst even uit die rol en pak ik die van coach op. Om samen af te pellen waar je waarden liggen, waar je nu staat en waar je jezelf over vijf jaar ziet. Als hiervoor een assessment nodig is, dan nemen we die af. Kern is dat we uit het resultaat het materiaal halen dat je keuze objectiveert: waar word je het meest gelukkig van en wat past jou het beste.
De tweede ontwikkeling die ik zie, is dat mensen benaderd worden die niet op zoek zijn. Zij krijgen een interessant aanbod en ineens lonkt een nieuw perspectief. Dan slaat de twijfel toe; blijven zitten waar je zat of een de stap wagen naar iets nieuws? Ook dan is terugkeren naar je eigen essentie belangrijk om antwoord te krijgen op de vraag wat je moet doen. Financials zijn per definitie nieuwsgierig en hebben moeite met nee zeggen, is mijn ervaring. Dus zorg ervoor dat je op voorhand gewapend bent met de kennis wat je wel of niet wilt. En durf ook kritische vragen te stellen: waarom bel je mij, waarom ben jij van mening dat dit een duurzame verbinding zou kunnen zijn? Daag de headhunter uit en toets of hij zich daadwerkelijk verdiept heeft in jouw profiel en ambities. Heb die set vragen ook klaarliggen als je naar een gesprek gaat en wees je ervan bewust dat je dit mag doen. Het maakt een krachtiger indruk om kritisch te zijn, dan mee te bewegen omdat je gevleid bent dat je benaderd bent. Durf nee te zeggen.
De grondhouding van veel professionals is ‘verspeel ik mijn kansen niet? wat laat ik gaan?’. Vragen die relevant zijn, maar niet meer dan een gezonde dosis twijfel moeten geven. Als je er zelf niet uitkomt, zoek dan iemand om de emotie eruit te halen en het te objectiveren. Want wat je zeker wilt voorkomen is een ‘mismatch’. Hier heb je als finance professional zelf invloed op. Enerzijds door jezelf te kennen, anderzijds door te blijven investeren in je kwaliteiten. Niet eenmalig, maar continu. Zo creëer je je eigen duurzame inzetbaarheid en kan je voldoen aan de huidige en toekomstige vraag in de markt.